Οι φωτογραφίες είναι από φίλη της σελίδας και απεικονίζουν την κατάσταση σε έκταση του δάσους Βαλανιδιών ανάμεσα στο Κοντοπούλι και το Ρεπανίδι. Είναι η πρώτη φορά, και πραγματικά ελπίζουμε και η τελευταία, που στη σελίδα αναρτώνται φωτογραφίες οι οποίες απεικονίζουν καταστάσεις που αντί για την ανάδειξη των περιοχών μας καταφέρνουν την υποβάθμιση τους. Οι λόγοι που μας ώθησαν να αναρτήσουμε αυτές τις φωτογραφίες, είναι οι εξής:
1. Μπορεί αυτός ο ανεξέλεγκτος σκουπιδότοπος να μαζευτεί και η περιοχή να καθαρίσει ξανά. Να σημανθεί ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων ενεργειών.
2. Ο κόσμος πρέπει να ενημερωθεί και να μάθει ότι η φύση δεν είναι μια ανοιχτή χωματερή. Είναι το σπίτι μας και γι αυτό το λόγο θα πρέπει να το σεβόμαστε γιατί δεν ανήκει μόνο σε μας αλλά στις επόμενες γενιές.
Οι τηλεοράσεις, τα μπάζα, οι καναπέδες, τα νεκρά εκτεθειμένα ζώα (εστίες μόλυνσης και μετάδοσης ασθενειών), τα πλαστικά και ελαστικά δεν μπορούν να έχουν θέση στο μοναδικό δάσος του νησιού μας, δεν μπορούν να έχουν θέση σε μια τόσο σημαντική περιοχή, δεν μπορούν να έχουν θέση σε μια περιοχή που αιώνες τώρα ξεχωρίζει για τον πολιτισμό της, που για αυτόν τον πολιτισμό προσελκύει επισκέπτες.
Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφέρουμε τους στίχους του ποιητή που έζησε εξόριστος στο Κοντοπούλι (Γ. Ρίτσος) και το νόημα διευρυμένο το αφήνουμε ως ευχή:
Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Από το facebook του Κοντοπούλι Λήμνος / Kontopouli Lemnos
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου