Συνηθίζει να λέει ο Λευτέρης Πετρούνιας. Αλλά “για την Ελλάδα!”, αναφωνούν και όλα τα Ελληνόπουλα, που κερδίζουν μετάλλια και ανεβαίνουν έπαθλα. Η νίκη, όμως, είναι του αθλητή. Εκείνος κόπιασε, ίδρωσε, μάτωσε! Εμείς, απλώς, πρέπει να καμαρώνουμε, όταν η πατρίδα διαθέτει τέτοιους μαχητές με προσόντα και ήθος. Ο έπαινος ανήκει στον αγωνιστή, στον προπονητή, που παλεύει και αγωνιά μαζί του και στους γονείς, γιατί εκείνοι καθοδηγούν τα παιδιά προς το καλό.
Τα κορίτσια και τα αγόρια δουλεύουν χρόνια με στερήσεις και κόπο και βγαίνουν στο στίβο για να καυχιούνται οι συμπατριώτες: “Πήραμε χρυσό, άργυρο ή χάλκινο!” Και οι εξουσίες να στέλνουν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στα παιδιά, που προπονούνται σε μαδημένα ταρτάν, σε αίθουσες με ταβάνια που στάζουν και χωρίς θέρμανση! [Αυτό, βέβαια, είναι άλλο κεφάλαιο. Η αδιαφορία της Πολιτείας δηλαδή!]
Όμως και κάτι άλλο έχει σημασία. Το να είμαστε μέσα σε όλα. Ξ κυρία Στεφανίδη έχει σπουδάσει Ψυχολογία και τώρα κάνει το διδακτορικό της. Αυτό είναι μαγκιά! “Νους υγιής εν σώματι υγιεί”. Ας πω κι εγώ αυτό το χιλιοειπωμένο. Εξάλλου με την επανάληψη εμπεδώνουμε τα πάντα.
Και μια μεγάλη αλήθεια. Το ήθος είναι πιο σημαντικό. Γι αυτό, όχι στα αναβολικά! “Τη νίκη δεν την κλέβουμε, την κερδίζουμε με το σπαθί μας!”, έλεγε ο Αλέξανδρος. Γι αυτό ήταν Μέγας! Με κατάπληξη άκουσα ότι κάποιοι αθλητές διέπραξαν εγκλήματα και κατασκεύασαν σενάρια πώς, δήθεν, έπεσαν θύματα κακοποιών!
Όχι έτσι, ρε φίλοι! Ουδενί έξεστι ασχημόνείν. Πόσο μάλλον τοις αθληταίς! Αγωνιστικότητα, θάρρος και ήθος, για να επιβεβαιώνεται κ Παλαμάς: “ Αρχαίο πνεύμα, αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού…”.
Μέλια
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου