Πηγαίνει ένας τύπος με κουστουμάκι, γραβάτα και ένα φάκελο στο χέρι σε έναν αγρότη
– Δε μου λες, δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι.
– Και τι τα ταΐζεις;
– Ε να, ότι βρω. Κανένα αποφάι, φλούδες από φρούτα και τέτοια.
– Τι΄; Είναι δυνατόν; Δεν ντρέπεσαι…. Είμαι από την Εταιρεία προστασίας Ζώων. 2.000.000 πρόστιμο για να μάθεις!!!
Τρελάθηκε ο καημένος ο αγρότης…
Μετά από κανένα μήνα να’ σου πάλι ένας τύπος με κουστουμάκι, γραβάτα και ένα φάκελο στο χέρι
– Δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι
– Και τι τα ταΐζεις;
– Αααα, τα καλύτερα! Κανένα παστίτσιο, κανένα μουσακά και τέτοια
– Τι; Είναι δυνατόν; Δεν ντρέπεσαι… Εδώ ο κόσμος πεινάει και πεθαίνει και εσύ ταΐζεις τέτοια πράγματα στα γουρούνια; Είμαι από την Εταιρεία Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 2.000.000 πρόστιμο.
Ο καημένος ο αγρότης κόντεψε να πάθει έφραγμα.
Μετά από κανένα μήνα να’ σου πάλι ένας τύπος με κουστουμάκι, γραβάτα και φάκελο στο χέρι.
– Δικά σου είναι τα γουρούνια;
– Ναι.
– Και τι τα ταΐζεις;- Ααα, μπα… δεν ασχολούμαι. Τα δίνω χρήματα και πάνε και τρώνε έξω
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου