Το επιβεβαιώνουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης σύνθεσης και ανάπτυξης της ΝΑΤΟικής ναυτικής δύναμης SNMG2, με μια σειρά αποκαλυπτικές δηλώσεις και τοποθετήσεις τους:
Η SNMG2 επιχειρεί υπό γερμανική διοίκηση, με αμερικανικό καπέλο. Στη σύνθεση της δύναμης είναι ενταγμένα ήδη ένα γερμανικό δεξαμενόπλοιο (ως ναυαρχίδα της), μία καναδέζικη φρεγάτα, μία από την Ελλάδα (η «Σαλαμίς») και άλλη μία από την Τουρκία (η «Μπαρμπαρός»).
Σύμφωνα, δε, με ενημέρωση από το ΓΕΝ, στις επιχειρήσεις διαχείρισης των προσφυγικών ροών και σε συνεργασία με τη SNMG2, συμμετέχει το Πολεμικό μας Ναυτικό με άλλα 11 πλοία: 4 κανονιοφόρους, 2 πυραυλάκατους και πέντε 5 παράκτια περιπολικά. Συν τα σκάφη του Λιμενικού Σώματος. Αντίστοιχο αριθμό πλοίων, με το ίδιο πρόσχημα, το Προσφυγικό, φέρονται να έχουν αναπτύξει και οι Τούρκοι.
Επίσης, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Αμυνας της Γαλλίας το προηγούμενο Σάββατο: «Ο υπουργός Αμυνας έδωσε διαταγή σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού να αποπλεύσει από την Τουλόν την επόμενη βδομάδα για να μεταβεί στο Αιγαίο, όπου επιχειρεί η ναυτική δύναμη του ΝΑΤΟ».
Παραπέρα, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντ. Κάμερον, ανακοίνωσε τη Δευτέρα την αποστολή στο Αιγαίο τριών βρετανικών πολεμικών πλοίων. Οπως προείπαμε, πλοία έχουν δεσμευτεί να αποστείλουν και οι ΗΠΑ, ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει δέσμευση και από την κυβέρνησης της Ολλανδίας (στο τρέχον εξάμηνο ασκεί την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ) ότι επίσης θα στείλει πλοίο.
Ενισχύεται, δηλαδή, συνεχώς το μέγεθος και η σύνθεση της ΝΑΤΟικής αρμάδας στο Αιγαίο, καθώς όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και κέντρα, συν οι βασικοί παίκτες της περιοχής, σπεύδουν να αναπτύξουν δυνάμεις τους στον άξονα που διαπλέουν τα ρωσικά πολεμικά για να κατέβουν έως τη θάλασσα της Συρίας, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εξακολουθεί να παρουσιάζει τη ΝΑΤΟική παρουσία στο αρχιπέλαγος περίπου ως …ευλογία.
Επιχαίρει, κιόλας, γιατί στη συνάντηση τη Δευτέρα, στις Βρυξέλλες, του υπουργού Αμυνας, Π. Καμμένου, με τον Στόλτενμπεργκ, «ο υπουργός Εθνικής Αμυνας επεσήμανε στον γγ του ΝΑΤΟ την ανάγκη άμεσης έναρξης της δραστηριότητας σε όλη την έκταση κατά μήκος των ελληνικών νησιών, από τη Λήμνο έως το Καστελόριζο και τη Γαύδο και στις ακτές της Μικράς Ασίας. Οι ελληνικές θέσεις έγιναν αποδεκτές» καταλήγει η σχετική ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου.
Κι αυτό ενώ η τουρκική αστική τάξη, διεκδικώντας να βελτιώσει τις θέσεις της στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς στο Αιγαίο και ευρύτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιεί κάθε βήμα, κάθε στάδιο στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της ΝΑΤΟικής επιχείρησης, ώστε να εγείρει ξανά όλο το πακέτο γκριζαρίσματος του Αιγαίου: αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών, μη αναγνώριση στην Ελλάδα του δικαιώματος έρευνας και διάσωσης σε εκτεταμένες περιοχές του Αιγαίου, εύρος ελληνικών χωρικών υδάτων και εναέριου χώρου, κυριαρχία σε νησιά και νησίδες κ.ά.
Το, δε, ΝΑΤΟ – όπου απευθύνεται η κυβέρνηση παίρνοντας στις πλάτες της πρόσθετες ευθύνες, στην προσπάθειά της για γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων μέσα κι από τέτοιες συναλλαγές με τη λυκοσυμμαχία – δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των μελών του και αντιμετωπίζει το Αιγαίο ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο. Παραπέρα, στηρίζει στην πράξη τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο, περιοριζόμενο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων ως «διμερείς διαφορές». Υπάρχουν, άλλωστε, τα παραδείγματα διαταγών όπως η «Aegean Policy Guidance» (του 2006) ή το «Luns ruling» (του 1984), που αφορούσαν το Αιγαίο και συμβούλευαν για «ίσες αποστάσεις» μεταξύ των δύο πλευρών.
http://ift.tt/1Mmujeo
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου