Με τη ολοκλήρωση της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού, το Πανελλήνιο Δίκτυο Εθελοντικών Ομάδων Υποστήριξης Δημόσιου Θηλασμού και Μητρότητας διοργάνωσε σήμερα, Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016, τον 7ο Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό σε περισσότερες από 50 πόλεις της Ελλάδας.
Για την Λήμνο την διοργάνωση είχε αναλάβει για 2η συνεχή χρονιά, η "ΛΕΣΒΟΣ: Ομάδα Εθελοντών Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας", με ώρα προσέλευσης στις 11:00 το πρωί, στην κεντρική αγορά της Μύρινας στον πλάτανο.
Κατά την διάρκεια αυτής της εκδήλωσης γιορτής για τον μητρικό θηλασμό, τα παιδιά που θα θέλησαν να θηλάσουν γύρω στις 12.00 το μεσημέρι, καταμετρήθηκαν σε όλες στις συμμετέχουσες πόλεις της χώρας!
Η Δρ. Αγγελική Αντωνάκου, μαία και μητέρα ενός μωρού, με αφορμή τον εορτασμό της Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού στην Ελλάδα, γράφει στη «Ραδιοτηλεόραση», σε πολύ προσωπικό και λιγότερο επαγγελματικό ύφος, για τον μητρικό θηλασμό...
Της Δρος Αγγελικής Αντωνάκου, μαίας
«Ως μαία- έγκυος δεν ήμουν σίγουρη πώς θα γεννήσω, ήμουν όμως σίγουρη ότι θα θηλάσω το μωρό μου. Κι έτσι κι έγινε. Ήμουν όμως σίγουρη ότι δεν θα χρειαζόμουν ιδιαίτερη βοήθεια, καθώς ως επαγγελματίας είχα βοηθήσει αρκετές μητέρες να θηλάσουν τα μωρά τους. Λάθος, όχι μόνο χρειάστηκα πρακτική βοήθεια (ωραιότατο μασάζ στους υπερφορτωμένους μαστούς μου στο μαιευτήριο), αλλά και συμβουλευτική και ενθάρρυνση στη συνέχεια, και έγκαιρη διάγνωση προβλημάτων και καθοδήγηση για την επίλυσή τους.
Συμβουλή Νο1 στις νέες μαμάδες (ή στις μελλοντικές μαμάδες): βρείτε τους σωστούς επιστήμονες επαγγελματίες υγείας για να σας βοηθήσουν με τον θηλασμό από την αρχή, ώστε να έχετε αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας!
Ως μαία είχα πει σε πολλές μέλλουσες μαμάδες «Η αρχή είναι όντως δύσκολη, στη συνέχεια ο θηλασμός είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Μετά τον 6ο μήνα, τι χρειάζεται; Μόνο 5 λεπτά το πρωί, το μεσημέρι και το βράδυ». Τώρα λέω ως μαμά απλά συγγνώμη κορίτσια για την παραπληροφόρηση. Αυτό το λογίδριο ήταν βέβαια για να ενισχύσω την επιθυμία σας να θηλάσετε για περισσότερο διάστημα, ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ναι, ο θηλασμός είναι η πιο φυσική διαδικασία, αλλά εμείς πλέον, οι σύγχρονες εργαζόμενες μητέρες δεν είμαστε ακριβώς τα πιο «φυσικά» όντα. Δεν είμαστε συνηθισμένες να κυκλοφορούμε μέσα στο σπίτι σαν αρχαίες Μινωικές θεές με το μπούστο μας σε κοινή θέα, ούτε να κοιμόμαστε κάθε 2-3 ώρες για 15-20' και μετά πάλι να ξυπνάμε για να θηλάσουμε. Και η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, ειδικά, δεν κάνεις τίποτα άλλο: τρως και θηλάζεις, κοιμάσαι και θηλάζεις, μιλάς στο τηλέφωνο και θηλάζεις, στέλνεις επαγγελματικά email και θηλάζεις... Και, ναι, μετά τον 6ο μήνα όντως σε 5 λεπτά το μωρό παίρνει την ποσότητα που θέλει σε γάλα, όχι όμως σε αγκαλιά, σε θαλπωρή, σε χουχούλιασμα...
Συμβουλή Νο2: Μαμάδες οπλιστείτε με υπομονή- θα τη χρειαστείτε! Όντως όμως, η συνέχεια είναι πιο εύκολη από την αρχή. Και συνάδελφοι, ελάτε... πείτε την αλήθεια, μην προσπαθείτε να την ωραιοποιείται γιατί ο θηλασμός σε κερδίζει από μόνος του ακόμη και όταν έχεις δυσκολίες να αντιμετωπίσεις και φυσικά καλύτερα να ξέρεις τι σε περιμένει για να είσαι προετοιμασμένη.
Ως μαία ήμουν πλήρως πεπεισμένη για τα πλεονεκτήματα του θηλασμού και του μητρικού γάλακτος, για την υγεία και τη νευροψυχοκοινωνική ανάπτυξη του μωρού. Όπως και για τη θετική επίδραση στην υγεία της ίδιας της γυναίκας. Γνωστά και πλήρως αποδεδειγμένα δεδομένα από την επιστήμη εδώ και χρόνια. Ως μαμά, πλέον, έχω βρει χιλιάδες ακόμη λόγους για να υπερθεματίσω τον θηλασμό. Στα μάτια μου μοιάζει πανάκεια και όσο μεγαλώνει το παιδί μου αυτό γιγαντώνεται. Θηλάζουμε για να κοιμηθούμε, θηλάζουμε όταν έχει κρυώσει (σπανιότατα ευτυχώς), θηλάζουμε όταν πέσει και χτυπήσει (συχνότατα δυστυχώς), θηλάζουμε όταν μας κάνουν εμβόλιο, θηλάζουμε όταν έχουμε νεύρα γιατί η μαμά δεν μας αφήνει να πηδήξουμε από το τραπέζι της κουζίνας, θηλάζουμε όταν βγάζουμε δόντια και έχουμε την απίστευτη γκρίνια, θηλάζουμε όταν χωρίς λόγο δεν έχουμε όρεξη να φάμε το θεϊκό φαγητό που μας ετοίμασε η μαμά (ή συνήθως η γιαγιά), αλλά θα πιούμε και μια γουλιά μετά το γεύμα μας έτσι σαν χωνευτικό αναψυκτικό, θηλάζουμε όταν έχουμε ζαλιστεί στο αυτοκίνητο, θηλάζουμε στο αεροπλάνο κ.λπ. Αλήθεια, δεν ξέρω πώς θα τα βγάζαμε πέρα εάν δεν θηλάζαμε...
Συμβουλή Νο3: Το ταξίδι του θηλασμού ξεκινά με πολλές στροφές και λακκούβες, αλλά η συνέχεια είναι δρόμοι μες στην εξοχή με λίγες μπόρες και πολλά ουράνια τόξα.... Μιλήστε με άλλες μαμάδες που έχουν θηλάσει θα σας βοηθήσουν πολύ να έχετε ψυχραιμία και υπομονή στην αρχή και όρεξη και ακόμη περισσότερο υπομονή για τη συνέχεια...
Έχοντας ζήσει μεγάλο χρονικό διάστημα στην Αγγλία τώρα με τον γιο μου, οφείλω να πω ότι στην Ελλάδα είμαστε αιώνες μπροστά στην κουλτούρα του θηλασμού. Εδώ μπορεί σε κάθε κατάστημα να υπάρχει χώρος να αλλάξεις το μωρό σου (που στην Ελλάδα ούτε καν, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις) αλλά όταν θηλάζεις το μωρό σου σε εστιατόριο, στο πάρκο ή οπουδήποτε σε κοιτάνε σαν εξωγήινη. Αναμενόμενο θα μου πεις καθώς σε αυτήν τη χώρα έχουν τα μικρότερα ποσοστά θηλασμού. Η κουλτούρα τους είναι να γεννήσουν φυσιολογικά και μετά να δώσουν μπουκάλι στο μωρό. Αντίθετα στην Ελλάδα, μπορεί να μην γεννάμε φυσιολογικά (χρειάζεται δουλειά αυτό για να αλλάξει) αλλά οι περισσότερες μητέρες θηλάζουν, ενώ όλο και περισσότερες θηλάζουν αποκλειστικά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Και αυτό είναι πολύ πολύ σημαντικό!
{gallery}thilasmo{/gallery}
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου