Γράφει ο Χρήστος Κακαρνιάς
Η παροιμία λέει: «Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη». Όμως στην περίπτωση του Χρήστου Μπουλώτη δεν επαληθεύεται. Μετά από σειρά ανασκαφών σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, όνειρο του Χρήστου ήταν να ανασκάψει και την «παρθένα» αλλά πλούσια αρχαιολογικά γενέτηρά του. Το 1992 κάνει την πρώτη τομή στο Κουκονήσι. Η επιστημονική του κατάρτιση και η πλούσια εμπειρία του τον οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «ακούμπησε» ένα τεράστιο προϊστορικό πολιτισμό, εφάμιλλο της Πολιόχνης.
Αύγουστος 2016: Όλοι οι Λημνιοί της διασποράς απολαβάνουν τις διακοπές τους στο γενέθλιο νησί, πλην του Χρήστου.
Καταφθάνει με την δυναμική του ομάδα και στις 16 του μήνα αρχίζει αμέσως την ανασκαφή, που διαρκεί δέκα μέρες. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Το σπίτι του μετατρέπεται σε ξενοδοχείο και εστιατόριο για την αρχαιολογική ομάδα που τον υποστηρίζει. Αρχαιολόγοι, συντηρητές, γεωλόγοι, σκαπανείς, έλληνες, γερμανοί, άγγλοι, λημνιοί εργάτες. Από το πρωί μέχρι το απόγευμα κάνει «ηλιοθεραπεία» κάτω από τον καυτό ήλιο του Κουκονησιού, κατευθύνοντας με αριστοτεχνική μαεστρία το συνεργείο του. Το κάτασπρο δέρμα του γίνεται κατακόκκινο. Ξεφλουδίζει, μαυρίζει αλλά ο Χρήστος επιμένει.
Το αποτέλεσμα είναι γι αυτόν το πλουσιότερο δώρο και οι πιο χληδάτες διακοπές στο όνειρο. Κατέβηκε στα εφτά μέτρα και διάνυσε μερικές χιλιετίες προϊστορίας της αγαπημένης του Λήμνου.
Μόνο όσοι είχαν την τύχη να τον ακούσουν να ξεναγεί, δρασκελώντας πολιτισμούς και χιλιετίες καταλαβαίνουν ότι δεν είναι τρόφιμος κάποιου ψυχιατρείου αλλά ένας παθιασμένος Ιερουργός της επιστήμης του, ένας μεγάλος Ευεργέτης της Λήμνου και του παγκόσμιου πολιτισμού.
Μετά την ανασκαφή τα ευρήματα ταξινομούνται και καταγράφονται στο Μουσείο της Μύρινας και στο σπίτι του η δουλειά τελειώνει στις δύο τα μεσάνυχτα. Το πρωί στις οχτώ πάλι στο Κουκονήσι.
Αγωνιά για τη στασιμότητα στα έργα των μουσείων που θα στεγάσουν τη συλλογή παιχνιδιών και παιδικού βιβλίου και πηγαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο για να ενημερώσει για την επιτακτική ανάγκη να στεγαστούν οι πολύτιμοι θησαυροί, που τους δώρισε στο νησί μας και ονειρεύεται το μουσείο του Κουκονησιού στο Μούδρο.
Ο μισθός του από την Ακαδημία Αθηνών είναι ελάχιστος. Δεν φτάνει να πληρώσει εργάτες υλικά, μεταφορικά και άλλα έξοδα.
Τα προγράμματα της Ε.Ε., τα ΕΣΠΑ και το LEADER δεν τον γνωρίζουν τον Χρήστο και αυτός το ξέρει. Ότι κάνει το κάνει εντελώς μόνος του! Ένας μοναχικός και ονειροπόλος Κούκος! Θα μπορέσει να φέρει την Άνοιξη?????
ΠΗΓΗ: Facebook Χρίστος Κακαρνιάς, ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου