![Το ιστορικό πάρτι του Λουκιανού στη Βουλιαγμένη το 1983 [photos]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_vPfkUMXP2-HiA1tQ5BINgW-i1kuc05Kk4NgUe6Hl9oLJCcDbx9zc9Bnzaw2T_-43oXIDsPMWm8gw=s0-d)
Ήταν ένα πάρτι που έμεινε στην ιστορία ως το ελληνικό «Woodstock». Βουλιαγμένη, 1983. Μία λαοθάλασσα ανθρώπων -κάποιοι κάνουν λόγο ακόμη και για 100.000 άτομα- κατέκλυσε την πλαζ και διασκέδασε μέχρι πρωίας υπό τους ήχους των σημαντικότερων Ελλήνων καλλιτεχνών και το φως του ολόγιομου φεγγαριού.
Εμπνευστής και οργανωτής της βραδιάς, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο οποίος με αυτή του την πρωτοβουλία έγραψε μία νέα σελίδα στην ιστορία της ελληνικής μουσικής σκηνής, καθώς μετέφερε για πρώτη φορά τις συναυλίες από τα θέατρα και τα γήπεδα σε φυσικούς χώρους.
Το πάρτι άνοιξε ο ίδιος ο Λουκιανός και στη συνέχεια εμφανίστηκαν διαδοχικά οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, οι οποίοι κατέφθασαν με ταχύπλοα σε μια πλωτή εξέδρα, που είχε στηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό στα δύο μέτρα από την ακτή.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας παρεμβάλλονταν μουσικά διαλείμματα με κομμάτια που διάλεγε ο μουσικός παραγωγός Γιάννης Πετρίδης.
Το πάρτι κατάφερε να δημιουργήσει το αδιαχώρητο σε όλη την παραλιακή λεωφόρο, από τη Βουλιαγμένη έως τη Λεωφόρο Συγγρού. Ο κόσμος που κατέφθανε στην παραλία με όλα τα μέσα, αυτοκίνητα, μηχανάκια, βάρκες και κρις κραφτ πλήρωνε εισιτήριο 300 δραχμών. Αρκετοί ήταν αυτοί που επιχείρησαν να ανέβουν στην εξέδρα, αλλά τους απομάκρυναν οι άνδρες του Λιμενικού.
Μουσική, βουτιές και μακροβούτια με ρούχα ή χωρίς, σάντουιτς και πολλές μπύρες. Αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά του ελληνικού «Woodstock», που είχε μεν κάποια τεχνικά προβλήματα με τα ηχεία, αλλά αυτό δεν επηρέασε καθόλου τη διάθεση των χιλιάδων ανθρώπων που έζησαν από κοντά μία από τις πιο αυθεντικές συναυλίες στην ελληνική μουσική ιστορία.
Ο ίδιος ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είχε δηλώσει για αυτή την ξεχωριστή βραδιά:
«Πάντα για τα πάρτι μου έψαχνα το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας ή το απέραντο γρασίδι αυτών των κήπων, πάντα ήθελα να φαίνονται όλα χαλαρά και απρόβλεπτα για να αισθάνονται όλοι σαν το σπίτι τους, όση δουλειά κι αν κρυβόταν από πίσω, πάντα με κρατούσε στην αγκαλιά της η Αθήνα μας, οπότε νοιώθω πολύ οικεία σε αυτό τον υπέροχο χώρο και ελπίζω να σημάνει το ίδιο και για σας».
Πηγή
1ki1 news - ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ news Βόρειο Αιγαίο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου