Γράφει η Ευαγγελία Χ. Λιάπη
Την παραμονή της Πρωτομαγιάς νεαρά κορίτσια έφτιαχναν στεφάνια και τα κρέμαγαν στην εξώπορτα του σπιτιού μέχρι την παραμονή του Αϊ Γιαννιού (24 Ιουνίου).
Έπαιρναν μια κληματσίδα, την έδεναν για να σχηματίσουν ένα κύκλο, ένα στεφάνι. Στο στεφάνι έβαζαν τζουτζουφιά (για να μείνει μακριά το κακό), σκόρδο (για το μάτι), στάχυ (για να’ χουν πλούσια σοδειά), κοτσ’νίδα (για την γλωσσοφαγιά) και το στόλιζαν με αγριολούλουδα.
Το στεφάνι το ξεκρεμούσαν παραμονή του Αϊ Γιαννιού στις 23 Ιουνίου και το έκαιγαν στους κακκανούς (μεγάλες φωτιές που άναβαν για το σκοπό αυτό).
Την πασχαλινή κουλούρα με την οποία είχαν από την Μεγάλη Τετάρτη στολίσει το σπίτι, την ξεστόλιζαν ,την έκοβαν σε μικρά κομματάκια και αφού την βουτούσαν σε κρασί την έτρωγαν για το καλό όλα τα μέλη της οικογένειας.
Αν τύχαινε να βρέξει κρατούσαν βρόχινο νερό και το χρησιμοποιούσαν σαν μαγιά για να πήξουν το τυρί.
Πίστευαν πως το βρόχινο νερό της πρωτομαγιάς είχε μαγικές ιδιότητες. Συνήθιζαν την ημέρα της Πρωτομαγιάς να επισκέπτονται τα χωράφια και να κυλιούνται μέσα στα σπαρτά( σιτάρι ή κριθάρι) για να διατηρούν τα νιάτα τους.
«Τον Μά, την Πρωτομαγιά, κυλιέται μέσ’ στα κ’θάρια, μέσ’ στα χορτάρια για να ΄ναι δροσινοί». ( Γεώργιος Μέγας, 1949).
Πήγαιναν στους αγρούς πρωί πρωί και συνέλεγαν βότανα γιατί πίστευαν ότι τη μέρα της Πρωτομαγιάς τα βότανα είχαν μαγικές και θεραπευτικές ικανότητες.
Την ημέρα της Πρωτομαγιάς συνήθιζαν επίσης να πηγαίνουν στις ακρογιαλιές για να βγάλουν πεταλίδες.
Πηγή: Kokkinovraxos
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου