Γράφει ο Γιάννης Σπιλάνης
Τα ΝΕΑ της ΛΕΣΒΟΥ της Δευτέρας 22 Μαΐου αναφέρονται σε δύο θέματα:
- Θα ξεραθεί ο κάμπος Λισβορίου αφού μειώνεται η στάθμη των γεωτρήσεων
- Που πήγαν τα λάδια; με καταγραφή μειωμένων ποσοτήτων λαδιού από τα ελαιοτριβεία σε σχέση με όσα εκτιμήθηκαν κατά τη διάρκεια της ελαιοκομικής περιόδου
Και δημιουργείται εύλογα το ερώτημα: τα γνωρίζει αυτά η Περιφερειακή Αρχή και τι κάνει; Αν και δεν είναι ασφαλές από ένα δημοσίευμα να βγαίνουν συμπεράσματα και προτάσεις ας το αποτολμήσουμε.
Σε ότι αφορά το Λισβόρι, η μείωση της στάθμης των γεωτρήσεων θα πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο ως το "πως θα βρεθεί νερό" (πχ. από τα Βασιλικά ή ακόμη αν θα πρέπει να γίνει το ξεχασμένο φράγμα Πολυχνίτου), αλλά και γιατί προβλήματα υποβάθμισης της στάθμης του νερού επεκτείνονται σε πολλά μέρη του νησιού όπως φαίνεται από τη πρόσφατη έκθεση για τη κατάσταση της κατάστασης των νερών στο Αιγαίο της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων. Είναι θέμα υποδομών, ανομβρίας ή εντατικοποίησης καλλιεργειών που γίνονται περισσότερο απαιτητικές σε νερό αν και μειώνονται οι εκτάσεις που καλλιεργούνται και οι αγρότες. Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Απαιτεί ολοκληρωμένη μελέτη διαχείρισης αποθεμάτων νερού σε συνδυασμό με μελέτη στον αγροτικό τομέα που εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος καταναλωτής νερού (60-70% υπολογίζει εργασία στο Πανεπιστήμιο) ώστε να δρομολογηθούν οι σωστές παρεμβάσεις και τα αναγκαία έργα.
Σε ότι αφορά στη μείωση του λαδιού που έφτασε στα ελαιοτριβεία, δεν είναι απλά ένα θέμα "λαθραίας διακίνησης" που πρέπει να αποκαλυφθεί από τις υπηρεσίες. Αυτό ίσως είναι το λιγότερο σημαντικό. Αυτό που πρέπει να προβληματίσει τους υπεύθυνους αγροτικής πολιτικής είναι ότι η πολύχρονη αδυναμία των εμπλεκόμενων ενδιάμεσων -και ιδίως της Ενωσης- να βελτιώσει την εμπορευσιμότητα και κατά συνέπεια τη τιμή του λαδιού με διάφορους τρόπους έχει οδηγήσει τους παραγωγούς σε εγκατάλειψη της παραγωγής και/ή λαθραία διακίνηση. Η συζήτηση που είχε γίνει πριν ένα χρόνο στο πλαίσιο την ημερίδων καινοτομίας, που ανέδειξε μια σειρά από θέματα δεν συνεχίστηκε με ευθύνη της Περιφερειακής Αρχής. Το θέμα της διαχείρισης των αποβλήτων ελαιοτριβείων παραμένει και αυτό μετέωρο μετά την υπογραφή της σχετικής υπουργικής απόφασης.
Ποιός μίλησε για παραγωγική ανασυγκρότηση και πως περιμένει κανείς να γίνει αφού η Περιφερειακή Αρχή δεν φροντίζει να διαθέσει ούτε τους ελάχιστους πόρους για τη λειτουργία των υπαρχουσών δομών όπως η ΑΓΡΟΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ και το Αγρόκτημα και το Κέντρο ελέγχου Ποιότητας Ελαιολάδου στο Κάτω Τρίτος πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης σε συνεργασία με τις υπηρεσίες; Πως θα αποδώσει καρπούς το πρόγραμμα INTERREG για τη γενετική ταυτοποίηση τοπικών ποικιλιών που εγκρίθηκε πρόσφατα; Όπως το προηγούμενο παρόμοιο, το AGRILES, που ξεχάστηκε; Γιατί δεν δόθηκαν πόροι στον αγροτικό τομέα από την περσινή έκτακτη επιχορήγηση της ΠΒΑ από το υπουργείο Ανάπτυξης και ποιες προτάσεις ετοιμάζονται για το Ειδικό Αναπτυξιακό;
Η αντιμετώπιση των προβλημάτων της αγροτικής παραγωγής δεν γίνεται με συμμετοχή σε εκθέσεις αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Το ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΖΩΗΣ με το ΑΙΓΑΙΟ από την αρχή της θητείας της παρούσας Περιφερειακής Αρχής επιμένει με εκνευριστική ίσως σταθερότητα ότι χρειάζεται σχεδιασμός και ολοκληρωμένη αναπτυξιακή πολιτική σε κάθε τομέα και συνολικά για την οικονομία των νησιών μας.
* Ο Γιάννης Σπιλάνης είναι επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου